Lütufta bulunmuş,
Bardağını boşaltıp yıkamış…
Birde kanepeme bataniyesini dürüp bırakmış.
Dünden yarım sandeviçini de almış..
Gidecekmiş gibi sanki.
Carmen ve ben…
Yalnızlık ,metre kare ye bir damla sakızı kokusunda..Hayden artık en ortak arkadaşımız.Carmen nin liste başı.
O ve futbol.
-Ne diye bozuluyorsun o kadar?
– Adam kaç saattir peşlerinden koşuyor..bir top atsalar ya elin garibine..puştlar
– Hangi adam?
– Karalı adam işte…
– Anneanne, o hakem.!!
– Ne olmuş hakemse, sevinmez mi garibim..?
Yani şimdi düşünüyorum da, evet neden sevinmesin ki garibim.Atsalar arada bir top..😃
Farklı bir dünya anlayışı vardır bu kadının..Venüs ten olabilir.😞
Anne annem ve Boks.
Yazılışı bile zormuş.O yüzden ben ‘ O ‘ diye bahsetsem,kızmaz sanırım.
Garip bir yaratılış tır O. Ve onun hakkında bazı hikayeleri paylaşmak istedim,kısa kısa..
Beni 6 aylıkken evlat edinmek zorunda kalmış annem den.Annem doğurup kaçmış Almanya ya.Babam bir ara uğramıştı ilk okuldayken…o kadar travmatik yani😊
Neyse ,ben sayesinde evrimleşme şansını bulan azınlıklık velet numunesiyim.Onunla geçti tüm çocukluğum. .O benim idealimdeki tek kadındı..huzurlu uyusun.
Sabah saat 5. O bir döşekte kıvrılmış yerde..Ben sedir de yorganın altında…Televizyonda boks maçıyla uyandım..Muhammed Ali maçımı..ne.?Sedirin ucunda bir adam oturmuş, seyrediyor resmen..İrkildim..Genç biri..
O na uzandım sessizce. .dürttüm..- Ne var..dedi.
– Kim bu..
– Ha..o mu.Komşunun oğlu.Maça bakacakmış.Kapıyı açık koydum..gelmiş demek..seyretsin garibim..yat sen uyu,gadasını sevdiğim. .
İşte bu kadar kendine güvenen,insanları kıramayan biriydi….Gadasını (gıdığını) sevdiğim anne annem.
–
Gel başka bir şey yapalım,insanlar şaşırsın..Barışalım mesela.
Hayalleri biraz erteleyip, bu gün le barışalım.Tanıdıklarımızı biraz erteleyip,kendimizle barışalım.Aynadaki ben le değil her zaman,biraz da yüreğimizdeki ben le barışalım.
Semiramis
Bir arkadaşım kimya firmasında çalışıyor.Ona her gitmek istediğimde yolları karıştırıyorum biraz ve mecburen arıyorum.(navigasyon kullanmıyorum..Beni aptallaştırıyor)
– Ajda Pekkan ın kardeşi varya…Semiramis. ..ha işte semiramis in “mis” i. Mis tekstilin yanındayız.
Ama her seferinde aynı şekilde anlatıyor.Geçen sefer sordum artık..Mis i anlatmak bu kadar zormu?
Hayır..dedi. Yalnızca böyle anlattığımda mutlu oluyorum☺
Türlü türlü insan var işte..😅
Bu gecelik bu kadar..
Hani anlatmıştım ya…sevmek çok güzel,arada bir git bak…
– Safsın çocuk
Ne zarı var bakmanın..belki gelmiştir.
-Ah be çocuk..
Hissediyorum,bu gece gelecek…
– Bu gecelik bu kadar yeter,uyu be çocuk.
Hatırla.
“Gitmek” sadece bir eylem,
“Unutmak sa” koca bir devrim dir.
Nazım Hikmet.
Yani bu sabah bu sözleri aklıma geldi birden,niyeyse…
Kaplan ım
Ay çiçeklerim
7
Ben yapmıştım.
